🔥 “เงาแห่งแอซเธอร่า” (Shadow of Azthera)
📖 ตอนที่ 6: เพลิงที่ไม่เผาใคร
พลังของราวน์เพิ่งปลุกเต็มครั้งแรก แต่เขายังไม่เข้าใจ… ว่าพลังนั้นมี คำสาปแฝงอยู่
หลังเหตุการณ์กลางป่า ราวน์นอนนิ่งอยู่ใต้ร่มไม้
เปลวเพลิงสีฟ้าในมือมอดลงแล้ว เหลือเพียงตราสัญลักษณ์เรืองแสงเบา ๆ บนฝ่ามือขวา
ไนล่าเฝ้ามองเขาเงียบ ๆ ขณะอาร์วิน่ากำลังทำเครื่องหมายเวทเพื่อป้องกันหมอกดำรอบนอก
ทุกคนรู้ดี… อัศวินไร้แสงที่เจอก่อนหน้า เป็นแค่จุดเริ่มต้น
💭 “ข้ากลัว… ว่าพลังนี้จะเผาทุกคน”
เมื่อราวน์ตื่น เขาไม่ยิ้ม ไม่ดีใจที่รอด
แต่กลับพูดว่า…
“ฉัน… รู้สึกเหมือนตัวเองจะระเบิดได้ตลอดเวลา”
“ตอนที่มันเข้ามาใกล้ ฉันไม่ได้พยายามฆ่ามัน… แต่มันก็หายไป”
“ถ้าฉันควบคุมไม่ได้ แล้วถ้า… คนที่อยู่ข้างฉันคือพวกเธอล่ะ?”
ไนล่ามองเขานิ่ง แล้วยื่นมือจับบ่า
“เรารู้ว่าเธอกลัว แต่เพลิงที่ไม่เผาใคร… มันจะไม่มีวันกลายเป็นไฟศักดิ์สิทธิ์”
“มันต้องเลือกเผาในสิ่งที่ควรถูกเผาเท่านั้น”
คำพูดนั้น ทำให้ราวน์เริ่มนึกถึงตอนที่แม่เขาถูกเผา…
ตอนนั้นเขาไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้ เขากำลังถือเพลิงเดียวกันในมือ
🌕 “คืนนี้… พระจันทร์เพลิงจะขึ้น”
อาร์วิน่าจ้องท้องฟ้า สีแดงกำลังแผ่ลงมาตามขอบฟ้า
เธอกล่าวอย่างหนักแน่น:
“ทุก 30 ปี พระจันทร์เพลิงจะโผล่ขึ้นหนึ่งคืน
และพลังทั้งหมดที่เกี่ยวกับไฟจะ ‘สะท้อนจิตเจ้าของ’ ออกมา”
ไนล่าขมวดคิ้ว
“หมายความว่า ถ้าราวน์ควบคุมอารมณ์ไม่ได้… เพลิงจะสะท้อนทุกอย่างในใจออกมาข้างนอก?”
อาร์วิน่าพยักหน้าเบา ๆ
“และในคืนนั้น… อัศวินไร้แสงอีกตน จะปรากฏใต้จันทร์เพลิงเพื่อทดสอบเขา”
🔥 เตรียมพร้อม
ไนล่าฝึกการควบคุมเวทกับราวน์ตลอดช่วงเย็น
เธอสอนให้เขาไม่จินตนาการถึงเปลวไฟ… แต่ จินตนาการถึงการปกป้องใครสักคนจากไฟ
และเพลิงในมือราวน์… เริ่มเปลี่ยนรูปร่าง กลายเป็น เปลวไฟคุ้มครอง แทนเปลวไฟโจมตี
🌓 “มัน… มาแล้ว”
ทันทีที่พระจันทร์เพลิงปรากฏขึ้นกลางฟ้า
เสียงโลหะกรีดพื้นก็ดังขึ้นจากพงไม้ด้านหลัง
อัศวินไร้แสงตนใหม่… สูงกว่าเดิม ดาบยาวราวหอก
และคราวนี้… ราวน์ไม่ได้หลบ แต่ยืนขึ้นอย่างมั่นคง
“ถ้าเพลิงนี้เกิดมาเพื่อทำลาย… งั้นข้าจะเปลี่ยนมันเป็นโล่”
🔥 จบบทที่ 6
- ราวน์เริ่มเรียนรู้ว่า พลังต้องควบคุมด้วยเจตนา ไม่ใช่ความกลัว
- พระจันทร์เพลิงกำลังดึง “จิต” ออกมาจากผู้ถือพลัง
- การทดสอบครั้งใหม่… กำลังจะกลายเป็นจุดเริ่มแห่งการสร้างอาวุธเวทส่วนตัวครั้งแรก
