“เจ้าหญิงลับแลกับองครักษ์เงา”

📖ตอนที่ 1: เจ้าหญิงผู้ไม่มีอยู่จริง

เสียงลมยามค่ำคืนพัดผ่านระเบียงหอคอยสูงสุดของวังแห่งอัลเทีย ริมขอบฟ้าอาบด้วยแสงจันทร์เจือหมอกหนา กระจกบานเล็กที่ถูกฝ้าจับเป็นคราบยังสะท้อนภาพเด็กสาวในชุดนอนสีขาวนวล ผมยาวสลวยดั่งม่านแพร เธอกำลังจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนทุกคืนที่ผ่านมา

“คืนนี้ดาวน้อย…ยังคงอยู่ที่เดิมสินะ”
เจ้าหญิงอิเรน่า พึมพำกับตัวเอง

แม้จะมีฐานะเป็น “เจ้าหญิงแห่งเงา”
แต่ในความเป็นจริงแล้ว…เธอไม่มีตัวตนในราชวงศ์นี้

ไม่มีชื่อเธอในทะเบียนราชวงศ์
ไม่มีผู้ใดกล่าวถึงเธอในพระราชพิธีใด
แม้แต่รูปวาดครอบครัวบนผนังห้องโถงใหญ่—เธอก็ไม่ปรากฏอยู่ในนั้น

เธอเป็น “ความลับของราชา”
ลูกสาวจากภรรยาลับที่ตายไปพร้อมกับคำสัญญาว่าจะเก็บเธอไว้ในเงามืดของวัง เพื่อความมั่นคงของราชบัลลังก์

“อิเรน่า ห้ามก้าวออกจากหอนี้โดยเด็ดขาด จนกว่าเจ้าจะอายุครบ 18 ปี”
พระราชาดูจริงจังเมื่อพูดคำนั้นครั้งสุดท้าย

แล้วเธอก็อยู่ที่นี่มาจนเข้าสู่วัย 17 ปี กับอีก 10 เดือน…

เสียงกุกกักเบา ๆ ดังขึ้นจากมุมมืดของระเบียง เธอไม่ตกใจ เพราะรู้ดีว่ามีใครบางคนเฝ้าอยู่เสมอ—แม้จะไม่มีใครมองเห็นเขาก็ตาม

“เซน… ท่านอยู่นั่นใช่ไหม?”
เสียงเธอเบาหวิว แต่แน่นพอจะเรียกเงาออกมาจากความมืด

ชายในชุดคลุมดำโผล่มาอย่างไร้เสียง ใบหน้าเขายังคงซ่อนอยู่ใต้ฮู้ด ความเงียบของเขาเป็นเอกลักษณ์จนเธอชินชา แต่ในคืนนี้…เธออยากได้คำตอบ

“ท่าน…เคยเห็นดาวนอกวังจริงไหม?”

“ข้าไม่เคยเห็นมันแบบที่เจ้ามองหรอก อิเรน่า”
เสียงของเขาทุ้มนุ่ม ราวกับมีน้ำหนักแห่งความเศร้าซ่อนอยู่

“แล้วถ้าข้าบอกว่า…ข้าอยากหนีออกไปเห็นมัน ท่านจะห้ามไหม?”

เงียบ
แต่เธอรับรู้ได้จากสายตาใต้เงาคลุมนั้น—มันสั่นไหว

“หากเจ้าก้าวออกจากเงา…ข้าก็จะกลายเป็นศัตรูของวัง”

เธอยิ้ม

“งั้นเราก็เหมือนกัน…เพราะข้าไม่คิดจะเป็นเจ้าหญิงในเงาอีกต่อไป”

ยามราตรีในวังอัลเทียยังคงนิ่งงัน
แต่จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงได้เกิดขึ้นแล้ว…