📖ตอนที่ 2: รูปถ่ายที่ไม่มีคน

ตอนที่ 2: รูปถ่ายที่ไม่มีคน ไอซ์ใช้เวลาทั้งคืนอยู่กับความคิดสับสน เธอพลิกจดหมายนับสิบรอบ อ่านประโยคที่เขียนด้วยลายมือซ้ำไปมา “ไอซ์…เธอยังจำฉันได้อยู่ใช่ไหม?” มันคือลายมือของมีนาแน่นอน ตัวหนังสือกลม ๆ ตวัดหางประหลาดเวลาเขียน สมัย ม.3 มีนาเคยเขียนกลอนในสมุดไอซ์แบบนี้เป๊ะ แต่สิ่งที่ทำให้ไอซ์นอนไม่หลับ คือ — เธอไม่แน่ใจอีกแล้วว่าอะไรในหัวตัวเองคือความจริง และอะไรคือภาพลวง 📸 ความทรงจำในภาพ วันรุ่งขึ้น ไอซ์นำแฟลชไดรฟ์ที่เคยใช้เซฟภาพช่วงกิจกรรม ม.5 ไปเปิดในห้องคอมโรงเรียน เธอจำได้ว่ามีนาอยู่ในภาพรวมหน้าเสาธง ภาพที่ทุกคนหันมายิ้ม เธอจำได้ว่ามีนาใส่เสื้อนักเรียนตัวใหญ่กว่าปกติ เพราะแม่ซื้อผิดไซส์ เธอจำได้…แต่ภาพที่เปิดขึ้นมา กลับไม่มีเธอ ไม่มีมีนาอยู่ในนั้น ในช่องว่างที่ควรมีเธอ…กลับว่างเปล่า 🕯 เด็กหญิงผมเปีย ระหว่างพักเที่ยง ไอซ์เดินเลี่ยงออกไปยังอาคารเก่า หนึ่งในพื้นที่ห้ามเข้าเพราะมีข่าวลือเรื่อง “อุบัติเหตุ” ที่เคยเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน เสียงฝีเท้ากระทบพื้นไม้เก่าเอี๊ยดอ๊าด ไอซ์เดินไปยังห้องเรียนร้างห้องหนึ่ง ที่มุมห้อง…มีเด็กผู้หญิงนั่งหันหลัง ผมเปียยาวสองข้าง เสื้อกันหนาวคลุมบ่า แม้จะมองจากด้านหลัง แต่ไอซ์รู้สึกคุ้นตาอย่างประหลาด “มีนา?” เด็กคนนั้นลุกขึ้นทันที แต่พอหันหน้ามา — มันไม่ใช่เธอ “ใครคือมีนา?” เด็กคนนั้นถามเสียงเรียบ “ที่นี่ไม่มีเด็กชื่อนั้นมาตั้งแต่ปี […]

ตอนที่1 – เพื่อนที่หายไปในวันเปิดเทอม

ตอนที่ 1: เปิดเทอม…ที่ไม่มีเธอ เสียงกริ่งโรงเรียนดังกังวานไปทั่วบริเวณเวลา 07:30 น. ไอซ์ยืนอยู่ตรงหน้าประตูรั้วโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่งในเขตเมือง เป็นวันแรกของเทอม ม.6 เทอมสุดท้ายในชีวิตมัธยม เธอยิ้มบาง ๆ ให้กับลมเช้าที่พัดผ่านใบหน้าและบรรยากาศที่คุ้นเคย “มีนาจะมายังนะ…” เธอพึมพำเบา ๆ มีนา…เพื่อนสนิทที่สุดของเธอ หญิงสาวที่รู้จักกันมาตั้งแต่ ป.1 คนที่นั่งข้างกันทุกปี ร้องไห้ด้วยกัน หัวเราะด้วยกัน และฝันว่าจะเรียนมหาลัยด้วยกัน แต่วันนี้…มีนาไม่มา ไอซ์เดินเข้าห้องเรียน 6/3 พร้อมกับเพื่อนร่วมรุ่นอีกหลายคน หลายคนส่งยิ้มให้เธอ หลายคนมองผ่านอย่างไม่รู้จัก บรรยากาศคุ้นเคยปนความแปลกแยก “แปลกแฮะ…เธอน่าจะถึงแล้วนี่นา” เธอมองไปยังเก้าอี้ตัวริมหน้าต่างด้านหลังห้อง ตำแหน่งประจำของมีนา ว่างเปล่า… ✎ ชื่อที่หายไป “ครูจะแจ้งรายชื่อห้องเรียนให้นักเรียนตรวจสอบนะคะ…” เมื่อครูประจำชั้นประกาศรายชื่อนักเรียนในห้อง ไอซ์เงยหน้าฟังด้วยความตั้งใจ “ไอรินทร์ รัตนโชติ” “ไพศาล ชื่นบุญ” “พรรณวดี ทองจันทร์” เธอฟังไปเรื่อย ๆ จนกระทั่ง…ครบ 38 คน “ครูคะ” ไอซ์ยกมือ “มีนาล่ะคะ? มีนา ชัยวิเศษ […]